niedziela, 20 października 2013



Lekcja 7
Temat: Sposoby komunikowania się.

1.SMS 
SMS (ang. Short Message Service) – usługa przesyłania krótkich wiadomości tekstowych w cyfrowych sieciach telefonii komórkowej. Usługa ta jest wprowadzana także do sieci telefonii stacjonarnej. SMS wysyła się pod numer abonenta sieci telefonii komórkowej lub stacjonarnej. Wszystkie produkowane obecnie telefony komórkowe i niektóre telefony używane w sieciach stacjonarnych umożliwiają zarówno odbieranie, jak i wysyłanie tego typu wiadomości. Maksymalna długość pojedynczej wiadomości (potocznie również określanej skrótem SMS) wynosi 160 znaków 7-bitowych, 140 znaków 8-bitowych lub 70 znaków 16-bitowych). Jednak w przypadku niektórych telefonów mogą być one dłuższe dzięki technologii CSMS – do ponad 900 znaków (przed wysłaniem zostają podzielone na kilka krótszych wiadomości, a telefon odbiorcy powinien je z powrotem scalić w jedną wiadomość). Krótkie wiadomości tekstowe są też wykorzystywane w celu uzyskania informacji z serwisów informacyjnych. Pod numer takiego serwisu wysyła się wiadomość z krótkim zapytaniem, a po chwili otrzymuje się wiadomość zwrotną. Można również korzystać z usługi SMS za pomocą Internetu, używając tzw. bramek sms. SMS jest dziś bardzo rozpowszechnioną formą komunikacji, wielu młodych ludzi twierdzi, że ciężko byłoby im wyobrazić  sobie życie bez tych krótkich wiadomości tekstowych.
 

2.MMS

Multimedia Messaging Service (MMS) – rozszerzenie funkcji SMS i EMS o możliwość przesyłania multimediów takich jak grafika, animacje, wideoklipy, dźwięki itp. Pierwotnie MMS zaplanowany został jako usługa dla telefonii trzeciej generacji (UMTS), której jednak wprowadzenie było odwlekane w czasie, więc producenci wprowadzili tę opcję już wcześniej (określana jest jako technologia 2,5G). Obecnie prawie każdy nowy telefon posiada funkcję MMS. MMS, w przeciwieństwie do EMS i Smart Messaging nie jest bezpośrednim rozwinięciem SMS, opierającym się na odpowiednio zakodowanych wiadomościach tekstowych. MMS polega na technologii pakietowej transmisji danych GPRS. Pakiety danych są transmitowane do centrum wiadomości multimedialnych, a stamtąd, dzięki usługom pochodnym od WAP Push, do telefonu odbiorcy. Maksymalna wielkość MMS mogłaby być nieograniczona. Większość operatorów rozszerzyła ograniczenie do 300 KB dla pojedynczej wiadomości - tyle ile maksymalnie mogą obsłużyć terminale. Na początku istnienia usługi użytkownicy zwykle płacili wyższe opłaty już za wiadomości powyżej 100 KB. Obecnie stawka za wysłanie MMSa jest stała bez względu na jego rozmiar. Wewnątrz MMS może znaleźć się tekst zakodowany w Unikodzie w Wersji UTF-8 o ilościach dochodzących do tysięcy znaków (zwykły SMS pozwala na przesłanie 140 bajtów, co umożliwia wysłanie w zależności od kodowania 160, 140 bądź 70 znaków), obrazki w formatach JPEG, GIF lub PNG, dźwięki, melodyjki w formacie MIDI. Można również (o ile telefon pozwala) przesłać gry Java oraz inne dowolne pliki (np. SIS, ZIP). Dodatkowo jest możliwy podział MMS-a na sceny, wyświetlane po sobie w ustalonej kolejności, co pozwala na tworzenie mikroprezentacji.

3.IRC
IRC (ang. Internet Relay Chat) – jedna ze starszych usług sieciowych umożliwiająca rozmowę na tematycznych lub towarzyskich kanałach komunikacyjnych, jak również prywatną z inną podłączoną aktualnie osobą. Usługa ta funkcjonuje w architekturze klient-serwer, tj. fizycznie składa się z grupy połączonych ze sobą na stałe serwerów oraz programów-klientów. Programy klienckie uruchamiane są przez końcowych użytkowników lokalnie – na ich własnych komputerach, lub zdalnie, za pośrednictwem usługi SSH lub telnet. Rozmowy w sieci IRC odbywają się na tzw. kanałach, z których część funkcjonuje stale. Inne mogą być uruchamiane przez jednego użytkownika w celu porozmawiania choćby z jedną inną osobą. Na ekranie użytkownika przewijają się od dołu do góry ekranu komunikaty wysyłane przez osoby piszące na danym kanale. Komunikaty te pojawiają się zaraz po ich wysłaniu, a ich kolejność jest identyczna z kolejnością napływania do serwera. Uzyskuje się dzięki temu wrażenie rozmowy osób przebywających w jednym pomieszczeniu. Uczestnicy nie używają zwykle w IRC swoich prawdziwych imion i nazwisk, lecz posługują się krótkimi pseudonimami. Pseudonimy te w gwarze IRC popularnie określa się jako nickname lub krócej nick.

4.GG

GG (Gadu-Gadu) – komunikator internetowy, opracowywany przez firmę GG Network. Pomysłodawcą i twórcą GG jest informatyk Łukasz Foltyn. Gadu-Gadu ma około 47 milionów unikatowych użytkowników, którzy wysyłają do 300 milionów wiadomości dziennie, a internauci tworzą dziennie ponad 500 kont. Jest to jeden z najbardziej popularnych komunikatorów, jest proste i przystępne w obsłudze i bardzo rozpowszechnione, choć w ostatnim czasie zostało zdominowane przez czaty na różnego rodzaju portalach społecznościowych, jak facebook. 

5.Skype

Skype – komunikator internetowy, oparty na technologii peer-to-peer. Skype umożliwia prowadzenie darmowych rozmów głosowych oraz obserwację rozmówcy poprzez kamerę internetową, a także płatnych rozmów z posiadaczami telefonów stacjonarnych lub komórkowych za pomocą technologii VoIP (Voice over IP) tzw. usługa SkypeOut. Oprócz tego Skype oferuje funkcje bezpośredniej wymiany informacji tekstowych za pomocą ręcznie wpisywanych wiadomości oraz przesył plików. Skype stał się dość ważnym elementem codziennego życia, ponieważ umożliwia on kontakty z ludźmi przebywającymi za granicą, zwłaszcza w ostatnim czasie, gdy tak wiele rodzin i bliskich ludzi rozdziela się przez wyjazdy w poszukiwaniu pracy, skype jest prostą i szybką drogą kontaktu. 

6.Chat
Czat (z ang. chat – rozmowa, używana jest również angielska pisownia chat) – rodzaj internetowej pogawędki i jedna z usług internetowych. Wyraz czat (chat), będący zapożyczeniem, zagnieździł się w slangu informatycznym. Najpowszechniejszym znaczeniem tego słowa jest serwis internetowy służący do komunikacji wielu osób w tzw. pokojach. Zwykle istnieją dwa rodzaje rozmowy – prywatna, której przebieg mogą śledzić tylko dwie osoby, oraz publiczna, dostępna dla wszystkich zalogowanych użytkowników. W części czatów dostępne są również graficzne emotikony, stworzone dla ułatwienia ekspresji emocji. Taka forma czatu jest w większości oparta o aplet Java. Podobną funkcjonalność oferuje IRC. W stosunku do wielu serwisów czatowych ma on dużo lepiej rozbudowane mechanizmy zarządzania pokojami (tam nazywanymi kanałami) oraz uprawnieniami użytkowników. Od słowa czat powstały inne wyrażenia, takie jak czatownik (ewentualnie chatownik) – osoba korzystająca z czatu (chatu), oraz czatować (chatować) - rozmawiać za pośrednictwem czatu. Wraz z postępem technologicznym zwiększającym szybkość internetu i pojawieniem się portali Web 2.0, szybko zauważono, że tradycyjny czat można rozbudować dodając funkcję połączenia audio i wideo. Zrodziło to nowe możliwości w dotychczasowych zastosowaniach komunikacji poprzez internet, zarówno w sferze rozrywki, jak i zastosowaniach biznesowych (konferencje). Ta forma komunikacji zyskała dużą popularność, zarówno w oprogramowaniu komputerowym typu Gadu-Gadu, czy Skype - jak i w wielu portalach dla chatowników (typu czat.onet.pl, czy czatpol.pl). Czaty są wbudowane także w portale społecznościowe, takie jak facebook.com, czy nasza-klasa.pl i właśnie tam internauci bardzo często z nich korzystają, rozmawiając ze swoimi znajomymi. 

Czatując należy jednak bardzo uważać, gdyż usługa ta przeważnie odbywa się anonimowo i nigdy nie wiemy, kto jest po drugiej stronie, ukrywa się pod nickiem "stokrotka15" i podaje się za piętnastoletnią Zosię.




7.Komunikatory internetowe
Komunikator internetowy (ang. Instant Messenger, od tego skrót IM) – program komputerowy pozwalający na przesyłanie natychmiastowych komunikatów (komunikacja natychmiastowa – ang. Instant Messaging) pomiędzy dwoma lub większą ilością komputerów, poprzez sieć komputerową, zazwyczaj Internet (dlatego komunikatory internetowe). Od poczty elektronicznej różni się tym, że oprócz samej wiadomości, przesyłane są także informacje o obecności użytkowników, co zwiększa znacznie szansę na prowadzenie bezpośredniej konwersacji. Do tej grupy zaliczają się opisane wyżej programy, takie jak skype, chat, GG. 





8.Grupy dyskusyjne

Grupa dyskusyjna – w Internecie to ogólna nazwa wszelkich form dyskusji internetowej przypominających wymianę korespondencji, a nie rozmowy w czasie rzeczywistym. Grupy dyskusyjne przyjmują formę list dyskusyjnych pozwalających na automatyczną wymianę e-maili, grup Usenetowych, grup występujących w Fidonecie i forów dyskusyjnych dostępnych przez bramki WWW.




Grupy dyskusyjne można podzielić ze względu na ich dostępność:
  • ·         zamknięte – tzn. być dostępne tylko dla wybranej grupy osób (np: grupy przeznaczone dla pracowników jednej firmy),
  • ·         półotwarte – tzn. dostępne dla wszystkich, ale pod pewnymi warunkami, (np. po udowodnieniu swoich kwalifikacji),
  • ·         moderowane – czyli dostępne dla wszystkich, ale wysyłane nań komunikaty są cenzurowane przez specjalną osobę,
  • ·         otwarte dla zarejestrowanych – czyli dostępne dla wszystkich, którzy się doń zapisali i niecenzurowane,
  • ·         całkowicie otwarte – czyli dostępne także dla tych, którzy się do nich nie zapisali.


9.Fora 
Forum dyskusyjne – przeniesiona do struktury stron WWW forma grup dyskusyjnych, która służy do wymiany informacji i poglądów między osobami o podobnych zainteresowaniach przy użyciu przeglądarki internetowej.

Fora dyskusyjne są obecnie bardzo popularną formą grup dyskusyjnych w Internecie. Prowadzą je praktycznie wszystkie portale, większość wortali, znaczna liczba ISP. Są one także powszechne na stronach wielu instytucji, czasopism, przedsiębiorstw, uczelni itp. a także spotykane są liczne fora zakładane zupełnie prywatnie.

Lekcja 6
Temat: Korespondencja elektroniczna.

1.List elektroniczny.
E-mail (list elektroniczny), mejl - to jedna z usług internetowych, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych (listów elektronicznych).  Wraz z wiadomością tekstową można przesyłać dane innego typu w formie tzw. załączników.



2.Jak zdobyć własny adres pocztowy?
W dzisiejszych czasach posiadanie poczty elektronicznej jest prawie konieczne. Korespondencja e-mail jest znacznie tańsza niż listowna a ponadto dużo szybsza. Jeżeli nie masz jeszcze własnego e-maila poniżej znajdziesz wskazówki, które ułatwią ci jego założenie.
Na początku musisz wybrać dostawcę. Aby uzyskać własny adres e-mail musisz skorzystać z jakiegoś dostawcy tego typu usług. Do takich należą: Onet, Wirtualna Polska, Interia, O2 oraz Gmail.
Jeżeli już zdecydowałeś, na którym portalu chcesz założyć pocztę wpisz jego nazwę w wyszukiwarkę. Wejdź na portal i kliknij informację: „Załóż konto”.
Później wypełnij formularz z danymi osobowymi: imię, nazwisko, data urodzenia, miejsce zamieszkania, wykształcenie, zawód, zainteresowania.  Musisz także wpisać hasło oraz pytanie i odpowiedź, które pomoże ci otworzyć pocztę, gdy zapomnisz hasła. Wybierz opcję „dalej” lub „załóż konto” – zależy od portalu.
Gdy podasz już swoje dane przeczytaj regulamin korzystania z darmowej poczty. Jeśli jego treść nie budzi twoich wątpliwości zaakceptuj go. Akceptacja regulaminu jest konieczna do założenia poczty.
Na koniec pojawi się jeszcze strona informacyjna. Znajdziesz tam swój login, jeśli wcześniej sobie go nie wybrałeś – musisz go zapamiętać, żeby otwierać swoją pocztę. Na stronie informacyjnej znajdują się ponadto informacje jak korzystać z poczty.




Wreszcie otwórz swoją pocztę. Pierwsza wiadomość będzie od administratora poczty i będzie zawierała informacje dotyczące korzystania z poczty elektronicznej.

3.Cechy dobrego hasła:
Oczywiście hasło powinno być łatwe do zapamiętania dla jego posiadacza i jednocześnie trudne do przypadkowego odgadnięcia. Jednym ze sposobów na wymyślenie takiego hasła jest oparcie go na znanym sobie słowie, tytule, cytacie, ale zapisanie w sposób nieoczywisty. Hasło powinno być odpowiednio złożone. Im większa ilość znaków w Twoim haśle, tym trudniej je odgadnąć. W niektórych wypadkach prawo nakazuje odpowiednią złożoność haseł – z przepisów o ochronie danych osobowych wynika, iż do przetwarzania takich danych w sieci Internet hasło musi zawierać minimum 8 znaków, w tym litery małe i wielkie oraz cyfry lub znaki specjalne. Co więcej – hasło to powinno być zmieniane nie rzadziej niż co 30 dni! Hasło powinno być łatwe do zapamiętania. Możliwym punktem odniesienia jest na przykład cytat z ulubionej książki – przykład często przytaczany w publikacjach na temat haseł. Najpopularniejszym cytatem w Polsce jest z Inwokacja z Pana Tadeusza, Adama Mickiewicza. Popatrzmy, jak wykorzystać ten cytat do stworzenia hasła: Inwokacja rozpoczyna się słowami: „Litwo, ojczyzno moja…”. Możemy je potraktować następująco:

„Litwo” – składa się tylko z 5 znaków, w dodatku łatwych do odgadnięcia. Zapisujemy słowo zmieniając wielkość liter co drugą i mamy lItWo – to już lepiej, ale znaków wciąż mało i nie ma cyfr ani znaków specjalnych. Zatem zamieniamy „o” na „0” (zero) i mamy łudząco podobne słowo: ” lItW0″. Dodajemy np. wykrzyknik na końcu, a całość zamykamy dwoma podkreśleniami dolnymi, otrzymując hasło: _ lItW0!_ Zapisany w ten sposób ciąg znaków na pierwszy rzut oka wcale nie przypomina jakiegokolwiek słowa języka naturalnego, przez to nawet, gdyby zostało częściowo przez kogoś podpatrzone, będzie trudne do zapamiętania. Co więcej – tak złożone hasło nie zawiera w sobie słów z języka potocznego nawet w rozumieniu komputera – ponieważ zamieniliśmy literę „o” na 0 („zero”). Przez to komputer szukający nawet wewnątrz hasła naturalnego słowa może znaleźć co najwyżej „lit” – nazwę pierwiastka. W ten sposób radykalnie utrudnia się ataki metodą słownikową, polegającą na podstawianiu kolejnych słów, pochodzących ze słownika.


4.Jak odebrać pocztę w miejscu publicznym?
Pocztę możemy odebrać z każdego komputera, który ma dostęp do sieci internetowej. Należy jedynie pamiętać nasz adres i hasło. Wejdź na stronę serwis, w którym założyłeś konto a następnie zaloguj się. Możesz już korzystać ze swojej skrzynki pocztowej. NIE ZAPOMNIJ SIĘ WYLOGOWAĆ, żeby nikt nie mógł korzystać z Twojej prywatnej poczty.




5.Jak wygodnie korzystać z poczty w domu?
Pocztę można oczywiście odebrać wchodząc na stronę serwisu, na którym mamy swoją skrzynkę pocztową. Jednak są specjalne programy do odbierania poczty bez konieczności używania wyszukiwarek. 
Są to tzw. programy pocztowe zainstalowane na dysku. Najbardziej znane to np. Mail, Thunderbird, PostBox, Outlook, The Bat!. Programy te organizują Twoją pocztę, nawet bez stałego połączenia z internetem. Ściągają wiadomości na komputer wraz z załącznikami i pozwalają z nimi pracować. Programy takie w dzisiejszych czasach możemy spotkać również na telefonach, smartfonach, tabletach itd. Aby ułatwić nam dostęp do poczty elektronicznej.




6.Jak zredagować list?
Korespondencja prowadzona za pomocą poczty elektronicznej jest coraz bardziej popularna z trzech powodów, jest szybka, łatwa i niedroga. Piszemy e-maile do swoich przyjaciół, a także do współpracowników. Komunikacja przez e-mail jest używana w wielu firmach.



  • ·         Temat
W e-mailu ważny jest temat wiadomości. Ma on zachęcić i zainteresować odbiorcę. Musi się wyróżniać, aby z powodzi innych informacji wyłowił on właśnie Twoją. Powinien być precyzyjny i niezbyt długi, zawierać w sobie kluczową informację, 
której dotyczy wiadomość, pozwolić łatwo odbiorcy odnaleźć wiadomość, nawet po długim czasie, może mówić o działaniu jakiego oczekujesz od odbiorcy.

  • ·         Układ treści (szablon)

Pozdrowienie adresata („Witam”, „Szanowny Panie” itp.)
Początek wiadomości - przedstaw jej główny cel.
Rozwinięcie – treść.
Zakończenie - zastosuj jedno ze sformułować: „z poważaniem”, „pozdrawiam”, „z wyrazami szacunku” i podpisz się.


  • ·         Wskazówki do treści:


E-mail powinien być krótki i precyzyjny, gdyż przewijanie „surowego” tekstu jest dość niewygodne. Jeśli wiadomość musi być długa lepiej wysłać ją w formie załącznika, natomiast w treści e-maila napisać co zawiera załącznik i co należy z nim zrobić. Pisząc do kolegów możesz posługiwać się językiem nieoficjalnym, jeśli jednak jest to wiadomość służbowa, powinna wyglądać profesjonalnie. Jak krótka notatka służbowa. Nie pisz w stanie silnego wzburzenia emocjonalnego. Możesz napisać coś czego byś nigdy nie powiedział osobiście. Unikaj aluzji i humoru, który mógłby zostać zrozumiany odmiennie od Twoich intencji. Kiedy przesyłamy wiadomość drogą elektroniczną, nasz komunikat pozbawiony jest gestów, mimiki, intonacji. Dlatego odbiorca może źle zrozumieć niektóre przekazy. Stosuj odstępy jednego wiersza pomiędzy akapitami. Tekst będzie w ten sposób bardziej czytelny. Pisz od lewej strony. Utarło się (w tradycyjnych pismach), żeby pisać „z poważaniem” z prawej strony. Jednak w e-mailach, z przyczyn technicznych, ta zasada nie obowiązuje. Pamiętaj, żeby nie „udziwniać” tekstu, ponieważ na ekranie odbiorcy może wyglądać to zupełnie inaczej niż u Ciebie. Adres odbiorcy wpisz tuż przed wysłaniem przygotowanej wiadomości. W ten sposób nie wyślesz jej niedokończonej przez przypadkowe wciśnięcie klawiszy.

7.Emotikony.
Emotikon lub emotikona (ang. emoticon), uśmieszek (smile, smiley), buźka – złożony ze znaków tekstowych (ASCII) wyraz nastroju, używany przez użytkowników Internetu. Najczęściej przedstawia symboliczny ludzki grymas twarzy, obrócony o 90° w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara, w licznych wariantach. Niektóre programy służące do komunikacji automatycznie zmieniają emotikony na ich graficzny odpowiednik.
Słowo to powstało z połączenia angielskich słów emotion oraz console, co oznacza emocje wyrażane za pomocą konsoli[potrzebne źródło]. Innym wyjaśnieniem jest połączenie emotion i icon[potrzebne źródło], jednak nim zaczęto używać bitmap jako ich substytutu były tylko ciągiem znaków. Obecnie często rozszerza się ideę emotikonów wprowadzając grafiki reprezentujące przedmioty i czynności a nie emocje. Według pierwszego wyjaśnienia polska forma powinna brzmieć emotikon, a według drugiego emotikona. Właśnie dlatego to słowo jest używane zamiennie w formie żeńskiej i męskiej.

Znaczek :-) został użyty po raz pierwszy 19 września 1982 o godzinie 11:44 przez profesora Scotta Fahlmana z Carnegie Mellon University, jednak sam pomysł typograficznych emotikon złożonych ze znaków przestankowych pojawił się po raz pierwszy 30 marca 1881 w satyrycznym magazynie Puck.
Dziś emotikony są w różnych formach, są graficzne, ruchome, duże, małe.



8.Jak bronić się przed spamem?
a)   Unikaj podawania adresu na niegodnych zaufania stronach.
b)   Na grupach dyskusyjnych i własnych stronach www podawaj adres email w postaci niezrozumiałej dla robotów szukających adresów email a zrozumiałej dla człowieka np.: adres.małpa.domena.pl lub adresNOSPAM@domena.pl. Dobrym pomysłem jest też umieszczanie własnych adresów email w postaci obrazków co uniemożliwia programom spamerskim (ang. harvester) pozyskanie takich adresów do swoich baz. W internecie można znaleźć wiele stron z opisem takich metod.
c)   Na własnych stronach www podawaj tylko niezbędne adresy. Pamiętaj o zapisaniu ich w odpowiedni sposób (patrz punkt 2).
d)   Unikaj 'klikania' na odnośniki w spamach. Wejście na taki link jest często informacją dla spamera, iż Twój adres email jest prawidłowy i regularnie czytasz pocztę, co może spowodować, że zaczniesz otrzymywać więcej spamu.
e)   Wyłącz automatyczne pobieranie obrazków w swoim programie pocztowym. Często pobranie obrazka z zewnętrznego serwera aktywuje odpowiedni skrypt, który informuje spamera, że wiadomość dotarła (patrz poprzedni punkt).
f)    Unikaj korzystania z adresów catch-all. Duża część programów do wysyłania spamu kieruje swoje maile na nieistniejące adresy w domenach klientów. Jeśli dla danej domeny uruchomione jest konto catch-all będą na nie spływały wiadomości adresowane na dowolny.ciąg.znaków@domena.pl. W związku z tym lepszym rozwiązaniem jest ustawienie wszystkich aliasów jakie są nam potrzebne i wyłączenie adresu catch-all.
g)   Jeśli jesteś pewien, że adres email jest prawidłowy, odpowiedz nadawcy i zażądaj usunięcia swojego adresu email z jego listy. Jeśli wysyłki spamu są z danego adresu nagminne i prośby o wypisanie nie skutkują, poinformuj o takim zajściu również dostawcę usług internetowych spamera. Przy odpowiadaniu pamiętaj jednak o poradzie d).
h)   Unikaj otwierania podejrzanych załączników. Często są to wirusy lub programy szpiegujące i wykradające poufne informacje.
i)     Ignoruj wszelkiego rodzaju łańcuszki, tj. groźny nowy wirus, piramidka finansowa, pomoc chorej osobie czy super atrakcyjna oferta. Maile takie są świetnym sposobem na pozyskanie istniejących adresów email do baz spamerów.


9.Czy poczta elektroniczna ma wady?
Wszystko ma swoje wady i zalety. Poczta elektroniczna również posiada szereg wad. Do największych z nich należą z pewnością wirusy komputerowe, które bardzo często są przesyłane w postaci zainfekowanych załączników. W momencie otwarcia tego typu pliku, wirus rozpoczyna niszczenie systemu lub zaczyna kraść poufne dane z naszego komputera. Do problemów związanych z pocztą elektroniczną należą także różnego typu oszustwa, które dokonywane są szczególnie często na aukcjach internetowych. Kolejną wadą, chociaż tym razem mało niebezpieczną, stanowi spam, czyli treści reklamowe rozsyłane do ogromnej ilości osób, które bardzo szybko zapychają pamięć naszej skrzynki pocztowej. Problem stanowią także wiadomości niepożądane, przykładowo, gdy zachodzi sytuacja odebrania przez dziecko reklamy serwisu internetowego o treściach tylko dla dorosłych.


10.Jak usunąć konto pocztowe?
Kiedy zalogujesz się na swoją pocztę internetową na każdym serwerze znajduje się przycisk "usuń konto", przeważnie w ustawieniach konta. Pamiętaj, że w wielu serwerach konta e-mail są usuwane automatycznie, jeśli wystąpi brak aktywności użytkownika (zero logowań).




niedziela, 6 października 2013

Lekcja 5
Temat: Rozwiązywanie problemów.

1.Lista kroków.
Lista kroków to instrukcja wykonania algorytmu, szczegółowo wytłumaczona i zapisana w punktach krok po kroku przy użyciu słów oraz symboli matematyczny i logicznych. Decydując się na zobrazowanie algorytmu w postaci listy kroków przedstawia się opis kolejnych czynności do wykonania w punktach (krokach). Ich następstwo musi być zgodne z kolejnością wykonywania. Polecenia te winny być sformułowane jasno i precyzyjnie, gdyż nigdy nie wiemy, czy kiedyś w przyszłości nie zostanie na ich podstawie napisany program komputerowy. Punkty nie muszą być koniecznie ponumerowane kolejnymi liczbami. Ważne jest, by jednak w przypadku wypisywania ich od np. pauzy uporządkować je chronologicznie. Listę kroków poprzedza się specyfikacją algorytmu, czyli przytoczeniem opisu danych wejściowych oraz wyniku (wyjściowych). Dopuszcza się, by algorytm skończył się w kilku miejscach, zwykle w zależności od danych, na których operuje. Przed listą kroków należy zamieścić również specyfikację danych. Chodzi o wypisanie, z jakich danych wejściowych korzysta i jakich danych wyjściowych należy się spodziewać po wykonaniu algorytmu.



2.Schemat blokowy.
Schemat blokowy (ang. block diagram, flowchart) jest narzędziem nakierowanym na prezentację kolejnych czynności w projektowanym algorytmie. Realizowane jako diagram, na którym procedura, system albo program komputerowy są reprezentowane przez opisane figury geometryczne, połączone liniami zgodnie z kolejnością wykonywania czynności wynikających z przyjętego algorytmu rozwiązania zadania.
Cechuje je:
  • ·         zasada budowy,
  • ·         elastyczność zapisów,
  • ·         możliwość zapisu z użyciem składu wybranego języka programowania,
  • ·         łatwa kontrola poprawności algorytmu.

Schematy blokowe pozwalają na prostą zamianę instrukcji na instrukcje programu komputerowego.









3.Arkusz kalkulacyjny.
Arkusz kalkulacyjny jest programem komputerowym, służącym do wprowadzania, przetwarzania i prezentacji danych. Oferuje on użytkownikowi pole robocze mające przypominać prostokątną płachtę papieru podzieloną na wiersze i kolumny. W utworzone w ten sposób komórki można wpisywać dane: teksty, liczby oraz formuły obliczające zawartość danej komórki na podstawie zawartości innych komórek.Choć arkusze kalkulacyjne to popularne programy stosowane głównie w księgowości oraz różnego rodzaju pracach biurowych, to jednak okazuje się, że z powodzeniem można je wykorzystywać także do różnych zastosowań domowych. W kolejnych modułach pokażemy kilka takich przykładów.


4.Visual Basic.
Visual Basic to język programowania wysokiego poziomu i narzędzie programowania firmy Microsoft. Składnia jest oparta na języku BASIC, ale unowocześniona. Zawiera kilkaset instrukcji, funkcji i słów kluczowych. Nie jest językiem w pełni obiektowym, gdyż nie udostępnia np. możliwości dziedziczenia, czy polimorfizmu. Wykorzystuje technologię ActiveX.
Jest dostępny w trzech wersjach:

  • ·         Learning Edition
  • ·         Professional Edition
  • ·         Enterprise Edition

oraz darmowej Express.

Dostępne są także wersje demonstracyjne środowiska Visual Basic:

  • ·         Working Model
  • ·         Control Creation Edition


Wraz z pojawieniem się platformy .NET, ukazała się nowa wersja Visual Basica pod nazwą Visual Basic .NET. Środowisko programistyczne ma mechanizmy importu starszych wersji programów, jednak w pewnych sytuacjach mogą pojawiać się komplikacje.

Język Visual Basic zastosowano również w wielu rozbudowanych aplikacjach jako język skryptowy do tworzenia zarówno prostych makr, jak i rozbudowanych aplikacji. Najbardziej znanym przykładem jest Visual Basic for Applications firmy Microsoft zastosowany w pakietach MS Office.




5.Turbo Pascal.
Turbo Pascal – jedna z popularniejszych implementacji kompilatorów języka Pascal, zintegrowane środowisko programistyczne, produkt firmy Borland International dla procesorów Z-80 (system CP/M) oraz rodziny Intel 80x86 i nowszych. Obecnie nie jest już rozwijany. Następcą Turbo Pascala jest Borland Delphi.












6.C++
Jednym z najpopularniejszych języków programowania, przeznaczonych do tworzenia programów i gier jest C++. Język ten umożliwia pisanie aplikacji pod Windowsa, Linuksa i inne mniej popularne systemy operacyjne. Łatwość wykorzystywania możliwości sprzętowych komputera w połączeniu z tzw. przenośnością kodu źródłowego między platformami stwarza bardzo duże możliwości dla programistów na całym świecie.



Lekcja 4
Temat: Wyszukiwanie informacji.


1.Historia wyszukiwarek internetowych w skrócie: 
Pierwsze wyszukiwarki były tekstowe i niezbyt przyjazne, inne zasłynęły bardziej jako portale niż interfejs do wyszukiwania informacji w sieci. Zapraszamy do zapoznania się z 20-letnią historią wyszukiwarek internetowych. Pierwsze narzędzia pozwalające na wyszukanie informacji w internecie powstały już ponad 20 lat temu. Ich początki były tekstowe i pewnie nie wszyscy pamiętamy, takie nazwy jak archie, altavista czy hotbot. Wiele powstających przez lata wyszukiwarek funkcjonuje nadal jako produkty niszowe, niektóre stały się znanymi (nie z możliwości funkcji wyszukiwania informacji) portalami, inne zaś po prostu przestały istnieć.

2.Najbardziej popularne wyszukiwarki:

  • GOOGLE.PL Wyszukiwarka google Google jest unikalną wyszukiwarką internetową łączącą zaawansowaną technologię z wyjątkowym oprogramowaniem. Aby uzyskać wysoką wydajność systemu stworzony został bardzo dobry komputer, który zbudowany jest kilkuset komputerów połączonych w jedną sieć. Mózgiem programu jest unikatowe rozwiązanie PageRank (TM) określające ranking wyszukanych stron. Najlepiej cenione są te dokumenty, do których jest najwięcej odnośników linków ze stron cenionych przez Google. Algorytm wyszukiwania jest mocniej skomplikowany, gdyż łączy techniki PageRank z technikami wyszukiwania tekstów łącząc trafność wyszukanych stron z ich wagą rozmiaru. Google sprawdza całą zawartość strony internetowej w poszukiwaniu słów kluczowych, aby znaleźć odpowiedni dokument. Wspiera swoją technologią takie portale jak Netscape Search oraz Yahoo.

wyszukiwarka google

  • WP.PL Wyszukiwarka ta powstała w 1995 roku jako pierwszy portal internetowy w Polsce. Jej struktura oraz mechanizmy funkcjonowania stworzone zostały na wzór pochodzący z jednego z prekursorów katalogów - Yahoo.com. Do dnia dzisiejszego wp.pl jest jednym z najbardziej znanych portali, katalogów oraz wyszukiwarek stron internetowych w naszym kraju. Wp.pl umożliwia szybkie i precyzyjne przeszukiwanie polskich i zagranicznych zasobów Internetu. Najstarszy w Polsce katalog jest wspierany przez wysokiej klasy technologie wyszukiwarkowe NetSprint i dlatego jest bardzo dobrym narzędziem.

wyszukiwarka wp

  • ONET.PL Onet.pl jest to jeden z pierwszych komercyjnych portali w Polsce, który został stworzony w czerwcu 1996 r. W pierwszej wersji portal zawierał katalog stron internetowych (Polskie Zasoby Internetu) oraz kilka portali tematycznych. Wyszukiwarka onet.pl bazuje na działaniu silnika Infoseek (obecnie - Inktomi), przeznoczanego na szukanie informacji zarówno lokalnie jak i w globalnym internecie. Posiada bardzo rozbudowany katalog tematycznych stron www. Onet.pl to najchętniej i najczęściej odwiedzany portal internetowy w Naszym kraju. Od końca 1999 roku, gdy ukazały się pierwsze, niezależne badania analizy rynku, Onet.pl utrzymuje pozycję lidera wśród portali.

wyszukiwarka onet

  • YAHOO Wyszukiwarka ta jest następną po Google znaną stroną internetową oraz wyszukiwarką na świecie. To najstarszy portal wyszukiwarkowy - został uruchomiony w 1994 roku. Jej możliwości umożliwiają na wyszukiwanie stron internetowych, obrazów, multimediów, wyszukiwanie osobnego katalogu stron internetowych, grup newsowych, produktów (usługi sklepów internetowych). Zaplanowanie elementów menu, podobne jest do podobnego wszystkim szablonu Google. Drobiazgowość formy sprawia, że użytkownik koncentruje się tylko na najistotniejszych potrzebnych funkcjach oferowanych przez wyszukiwarkę. Interesujące opcje i możliwości to wspomniane już wcześniej: Yahoo Mobile (możliwość wykorzystania wyszukiwarki przez urządzenia przenośne, dysponujące możliwością interpretacji kodu HTML), Yahoo News (wyszukana treść jest intuicyjna i dobrze rozwiązana), Yahoo Products (wyszukiwanie konkretnego produktu z screenem szukanego towaru oraz jego krótkim opisem).

wyszukiwarka Yahoo

  • MSN Wyszukiwarka ta jest witryną Microsoftu, która ma na celu konkurować z innymi wyszukiwarkami stron internetowych, takimi jak Google i Yahoo. Wyszukiwarka ta jest ciągle rozbudowywana, często dodawane są nowe funkcje i ulepszenia. Microsoft zaprojektował dość dobry system wyszukiwawczy, który pod skromnym szablonem strony, ukrywa bardzo mocne narzędzie które odnajduje informacje na stronach internetowych. MSN ma wiele cech, które wyróżniają ją od innych wyszukiwarek. Umożliwia m.in. na kompleksowe przeszukiwanie sieci pod kątem znajdywania informacji zawartych w takich typach dokumentów jak: HTML, PDF, Microsoft Excel, Microsoft PowerPoint, Adobe Acrobat, Microsoft Word. Pozwala także na wyszukiwanie grafiki, multimediów, plików muzycznych i video. Dodatkową funkcją jest możliwość odnajdywania pliku o dowolnym rozszerzeniu - w odpowiednim miejscu wprowadzamy interesujące nas rozszerzenie, a wyszukiwarka odnajdzie odpowiedni plik. Wielkim minusem jest to, że wyszukiwarka Microsoftu nie działa z lepszymi pod względem nowoczesności i architektury silnika przeglądarkami www, takimi jak Mozilla Firefox, oraz Netscape Navigator.
wyszukiwarka MSN


3.Reguły wyszukiwania informacji:
Jak skutecznie korzystać z wyszukiwarki internetowej?

Wiele osób świetnie się czuje w świecie Internetu, natomiast często nie potrafi odnaleźć esencji poszukiwanych zagadnień. Oczywistą zaletą sieci jest nieustannie rosnąca liczba informacji, jednak w ich gąszczu wielokrotnie pojawia się problem z wyszukaniem właściwej treści.

Większość internautów bez większego zastanowienia zaczyna wyszukiwanie od popularnych wyszukiwarek lub katalogów, czyli podstawowych narzędzi. Poniżej kilka praktycznych porad jak skutecznie korzystać z wyszukiwarki i jak przeszukiwać Internet.


Sposoby skutecznego wyszukiwania potrzebnych informacji w sieci:

Wyszukiwarki działają na zasadzie przeszukiwania zaindeksowanych uprzednio przez siebie stron internetowych. Można powiedzieć, że badają witryny i poszukują treści, zgodnych ze słowami (zapytaniem), które zleciliśmy im do wyszukania. W odpowiedzi dostajemy listę witryn zawierających poszukiwane sformułowanie. Tylko co zrobić, gdy zaleje nas fala bezwartościowych linków?

Dużym ułatwieniem w szukaniu, jest wyszukiwanie zaawansowane (opcja dostępna na stronie głównej wyszukiwarki), które odbywa się na zasadzie wypełnienia formularza. W ten sposób nie musimy znać zasad i sposobu działania danej wyszukiwarki, wystarczy, że dobrze sprecyzujemy parametry wyszukiwania.

Przykłady formularzy: Google, Onet , Interia , NetSprint:

Wyszukiwanie proste – wystarczy wstukać pojedyncze hasło w okienko wyszukiwarki, natomiast wyniki nie koniecznie muszą być zgodne z naszymi oczekiwaniami. Dlatego jeśli szukamy bardziej szczegółowych informacji, warto wpisać w oknie wyszukiwarki pełną frazę.


Zasady formułowania zapytania w wyszukiwarce:

Skoro jesteśmy na forum edukacyjnym, za przykład nam może posłużyć placówka edukacyjna.

Jeżeli szukając szkoły wyższej, w oknie wyszukiwarki wpiszemy jedynie hasło - szkoły, uzyskamy niewiarygodną liczbę wyników, a wśród nich pojawią się strony, których wcale nie chcielibyśmy widzieć (szkoły językowe, średnie, podstawowe, katalogi, kursy etc.).
Tak więc precyzujemy nieco nasze hasło i wprowadzamy tym razem - szkoła wyższa, w taki oto sposób z ponad 30,000,000 poprzednich wyników, pozostało nam do przebrnięcia około 1,800,000 stron, ale to chyba nadal przesada. Idziemy krok dalej, możemy dopisać miejscowość (lub poszukiwany kierunek studiów) - szkoła wyższa Warszawa, wynik nadal wysoki, ale przynajmniej bardziej zgodny z oczekiwaniami. Znaczenie ma także kolejność wpisywanych słów (pierwsze są zazwyczaj ważniejsze), gdyż inny efekt otrzymamy mieszając wyrazy i wpisując: szkoła Warszawa wyższa.

Formułując szczegółowe pytanie, mamy szansę otrzymać bardziej konkretne odpowiedzi wyszukiwarki. Warto czasem wpisać frazę na kilka sposobów, uwzględniając tym samym odmianę wyrazów, aby osiągnąć najlepsze możliwe rezultaty.


Jak szukać w Internecie - strategia wyszukiwania i zaawansowane opcje

• Cudzysłów – wyszukiwanie dokładnej frazy
Cudzysłowu można użyć, kiedy nie zadawala nas wynik pojedynczych i jedynie powiązanych ze sobą słów, stosujemy go chcąc wyszukać dokładnie całą frazę na stronie (może to być np. tytuł sztuki lub książki). Przykład: "wyższa szkoła przedsiębiorczości"

• Odejmujemy – eliminacja niechcianych słów
W sytuacji, gdy chcemy zawęzić obszar naszych poszukiwań i wykluczyć jakiś wyraz, używamy do tego celu znaku "-" (minus). Przykład: "William Szekspir Makbet" –księgarnia (przypuszczalnie szukaliśmy opracowania, czy też tekstu w sieci, a nie ofert sprzedaży wysyłkowej).

• Dodajemy
Analogicznie można zastosować znak "+" (plus) przed słowem, które musi wystąpić.